Ciekawostka:
Filipiny polozone sa na tropikalnym archipelagu liczacym sobie az 7100 wysp, z czego tylko 40% jest zamieszkalych. Kraj znajduje sie w calosci na wrazliwym sejsmicznie obszarze pacyficznego pierscienia ognia, rozciagajacego sie od Japonii po Indonezje. Oprocz tego przez Filipiny przechodzi srednio 15 tajfunow rocznie.
Swoj ostatni weekend w Azji Poludniowo-Wschodniej postanawiamy spedzic na Filipinach. Zamiast popularnego wsrod turystow Boracay, wybierajmy jednak inne miejsce – Palawan – dluga i waska wyspe polozona w poludniowo – zachodniej czesci archipelagu filipinskiego . Z Singapuru przylatujemy do Manili w czwartek wieczorem, skad kolejnego dnia z samego rana mamy wylot do Puerto Princesa – najwiekszego miasta Palawanu. Pobyt w Manili – choc niezwykle krotki – pozwolil nam poczuc klimat tego miasta, ktore zrobilo na nas raczej negatywne wrazenie ze wzgledu na panujacy chaos, zatloczone ulice i biede. Nasza uwage przykuwaja liczne zjawiskowe auta, nazywane przez miejscowych ‘’jeepney’’. Sa to wieloosobowe pojazdy o niezwykle charakterystycznym ksztalcie i kolorach (wygladaja komicznie!), spelniajace funkcje publicznego transportu. Szybko zauwazamy, ze hotel, ktory zarezerwowalismy wczesniej przez internet, jest rowniez niezwykly na swoj sposob – brak w nim okien, pod kazdym pokojem jest garaz z ktorego bezposrednio wchodzi sie na pietro do pokoju, wszedzie znajduja sie informacje o poufnosci, a recepcjonista przy check-in rozdaje darmowe prezerwatywy!:) Miejsce w ktorym mamy spedzic noc jest po prostu hotelem ‘’na godziny’’! Noc mija nam jednak niezwykle spokojnie:) Ogolnie standard zakwaterowania i poziom obslugi byly jak najbardziej przyzwoite i godne polecenia! Idac na kolacje zauwazylismy, ze w kazdej restauracji, sklepie, stacji benzynowej, doslownie na kazdym rogu, znajduja sie uzbrojeni po uszy ochroniarze..Mniemamy, ze raczej nie bez powodu:)
Kolejnego ranka udajemy sie do Puerto Princesa. Ta senna miejscowosc jest punktem startowym do eksplorowania reszty wyspy, nie ma tu jednak nic do zwiedzania. Po powitaniu przez orkiestre na lotnisku pospiesznie ubiegamy sie o pozwolenie na wstep do Podziemnego Parku Narodowego sw. Pawla i od razu wyruszamy do Sabang w celu zobaczenia najdluzszej podziemnej rzeki na swiecie! Droga ktora mamy do pokonania to zaledwie 70 km i (uwaga!) 3 godziny jazdy, ale za to w jakim stylu! Jedziemy lokalnym jeepneyem na VIP-owskich miejscach tuz obok kierowcy. Trzeba tu zaznaczyc, ze pojazd nie ma ani przednich ani bocznych szyb, hamulec jest na sznurek a siedzenia przypominaja drewniane stolki:) Cos dla prawdziwych milosnikow przygod i podrozowania! A to dopiero wstep do tego co pozniej..
Jeszcze tego samego dnia po przybyciu do Sabang udajemy sie zobaczyc jaskinie sw. Pawla z podziemna rzeka. Wyprawa do fascynujacego wnetrza ziemii trwa prawie godzine, podczas ktorej plynie sie pontonem wzdluz waskiego naturalnie wydrazonego przez wode tunelu. Podziwiamy przepiekne formacje skalne, w tym potezne stalagmity i stalaktyty, komory przypominajace katedre oraz naturalnie powstale rzezby skalne, z ktorych najwieksze wrazenie robi na nas twarz Chrystusa. Panuje niesamowita atmosfera – wokolo lataja setki nietoperzy i panuje calkowita ciemnosc, o czym mamy okazje sie przekonac gdy przewodnik wylacza latarke:) Miejsce to jest po prostu fascynujace, a samo doswiadczenie przebywania w jego wnetrzu – bezcenne!
Wieczorem idziemy jeszcze na drinki do pobliskiego 5-gwiazdkowego resortu i kladziemy sie wczesnie spac, bo kolejnego dnia o 5.30 rano wyruszamy w dalsza droge. Kierunek – El Nido!
Informacje praktyczne:
Lot z Singapuru do Manili linia lotnicza Jeststar – $ 274 SGD/ 2 os. czyli PLN 730.
Nocleg w Manili: Victoria Court Cuneta Motorist Lodge, niedaleko lotniska. Cena za pokoj 2-osob. ze sniadaniem: EUR 40, ~PLN`170
Lot Manila – Puerto Princesa – PHP 5000/ 2 osoby, czyli PLN 400, linia ZestAir – godna polecenia
